وقتی ما به چسبهای کیفیت پایین میل میکنیم، این موضوع باعث بروز بسیاری از مشکلات عملیاتی در صنایع مختلف میشود. در جاهایی که سند و مدرک زیادی وجود دارد، مانند دفاتر یا کتابخانهها، اغلب با مشکل گرفتار شدن کاغذ مواجه هستیم. این به دلیل آن است که چسبها به دلیل ضعف چسبندگی از هم میپاشند. در کارخانجات، وضعیت حتی بدتر است. گاهی اوقات، محصولات باید برگردانده شوند زیرا نشانههای بستهبندی که با چسب بد کیفیت ساخته شدهاند، شکسته میشوند. بر اساس گزارشهای نگهداری صنعتی، پول صرف شده برای رفع این مشکلات و ضایعات مواد بسیار بیشتر از پولی است که با خرید چسبهای ارزان节 kiệm کردهایم. در واقع، میتواند ۳۰۰ تا ۴۰۰٪ بیشتر باشد.
کیفیت چسبهای کم کیفیت در تغییر دما بسیار مشخص میشود. بسیاری از این چسبها نمیتوانند آزمونهای چسبندگی را با موفقیت عبور دهند اگر دما بالاتر از 40 درجه سانتیگراد یا پایینتر از 5 درجه سانتیگراد باشد. همچنین، اگر محیط رطوبتی باشد، چسبهای حساس به رطوبت وضع خود را بدتر میکنند. این موضوع میتواند در بستهبندی غذا و چیزهای مرتبط با دریا مشکلات ایجاد کند. در مناطقی که چسبها باید وزن زیادی را تحمل کنند، مثل در ساخت و ساز یا تولید صندلیهای ماشین، این مشکلات میتوانند خطرناک باشند.
برای اینکه چسبهای صنعتی به خوبی کار کنند،黏度 آنها باید بین 2,500 تا 4,000 cP باشد. این موضوع کمک میکند تا چسب از طریق ماده عبور کند و به خوبی چسبیده شود. باید به دنبال محصولاتی باشیم که گواهینامه ASTM D903 دارند. در آزمایشهای آزمایشگاهی مستقل، این محصولات باید مقاومت لایهبرداری بیشتر از 4.5 N/cm² داشته باشند. همچنین، چسب باید بتواند در دماهای مختلف، از -20°C تا 60°C، به خوبی کار کند.
چسب باید به سرعت خشک شود، در حدود 90 ثانیه. اینطوری فرآیند تولید متوقف نمیشود. نوع جدید پلیمرها در چسب میتواند آن را در برابر رطوبت مقاوم کند بعد از 24 ساعت، که برای اشیاء مورد استفاده در بیرون بسیار مهم است. ما همچنین باید مطمئن شویم که چسب برای استفاده با انواع مختلف فلزات سامانه قابل قبول است، مثل فولاد زنگاله و آلومینیوم. این موضوع میتواند واکنش فلزات را جلوگیری کند و ضعف آنها را در طول زمان کاهش دهد.
بر اساس مطالعات علم مواد، آماده کردن سطح قبل از استفاده از چسب میتواند قدرت اتصال را به میزان 62٪ افزایش دهد. ما باید معیارهای تمیزی ISO 8501-1 را دنبال کنیم. این معناست که استفاده از یک محلول برای پاک کردن گردها و اصطکاک لطیف سطح برای بهتر چسبیدن چسب. دما در هنگام استفاده از چسب باید بین 18 تا 25 درجه سانتیگراد باشد. این موضوع جلوگیری از خشک شدن زودرس چسب یا تغییر در چگالی آن وقتی که اعمال میشود را تضمین میکند.
انتخاب دوزبندی مناسب برای چسب مهم است. باید ۰٫۸ تا ۱٫۲ میلیگرم چسب را برای هر سپر به خارج بیاوردو این کار مطمئن میکند که هیچ درهم و برهمی وجود نداشته باشد و سپر به طور کامل پوشانده شود. پس از قرار دادن چسب، باید آن را به گونهای که جامد شود، منتظر ماند. اعمال فشار کنترل شده برای ۱۵ تا ۳۰ دقیقه میتواند پیوند را به قویترین حالت خود برساند. همچنین، باید به طور منظم تجهیزات را بررسی و تنظیم کرد تا مطمئن شویم چسب همواره به طور یکسانی قرار میگیرد، به ویژه زمانی که تولید زیادی انجام میشود.
باید یک برنامه مدیریت برای چسب داشته باشیم. هر سه ماه یکبار، باید黏度 (چسبندگی) چسب را با استفاده از رئومتر چرخشی بررسی کنیم. همچنین، باید سیستمهایی برای نظارت بر رطوبت و دما استفاده کنیم. این عوامل میتوانند تأثیر بسزایی بر چسبندگی دائم چسب داشته باشند. به جای اینکه فقط به ظاهر چسب نگاه کنیم تا تعیین کنیم آیا نیاز به تجدید داریم یا خیر، باید از دادههای مصرف چسب استفاده کنیم. این کار میتواند ما را از اینکه در مواقع تولید مهمی چسب نباشد، جلوگیری کند.
ذخیرهسازی چسب به درستی میتواند عمر آن را ۴۰٪ بیشتر کند. باید آن را در جایی نگهداری کنیم که اقلیم تحت کنترل باشد و بستهبندی آن را به گونهای انتخاب کنیم که آن را از نور UV محافظت کند. همچنین باید از روش FIFO برای مدیریت موجودی استفاده کنیم. این به معنای استفاده از چسب قدیمیترین اول است و باید آن را در حدود ۱۲ تا ۱۸ ماه، زمانی که شیمیایی پایدار است، مصرف کنیم. آموزش کارکنان ما نیز میتواند کمک کند. با آموزش دادن نحوه درست برخورد با چسب و استفاده صحیح از تجهیزات توزیع، میتوانیم ضایعات را به میزان ۲۸٪ کاهش دهیم.